Hoe het begon...

4 juli 1997 is een dag die Paul Vink nooit zal vergeten. Al jaren speelde hij met de gedachte voor zichzelf te beginnen, maar al die tijd kwam het er niet van. Tot hij van Dick Tuitert van Koopmans en Herman Sprenkeling van Dura Vermeer Hengelo een, zoals hij dat zelf zegt, flinke schop onder zijn kont kreeg.

“Ik sprak in die tijd veel over mijn idee om voor mezelf te beginnen. Zo ook met Dick en Herman. Zij werkten veel samen in een bouwcombinatie. Op een gegeven moment waren ze dat gepraat van mij zat denk ik, want Dick gaf mij op een dag een envelop en zei: ‘Jij gaat ontslag nemen, daarna maak je deze envelop open en dan gaan we vrolijk verder. Neem je geen ontslag, dan zien we elkaar niet meer.’”

“Nou dat was wel even wat. Tot het laatste moment stelde ik het gesprek met mijn toenmalige werkgever uit. Uiteindelijk ging ik vlak voor het einde van de werkdag, echt zo’n beetje de laatste minuut van de maand, naar mijn leidinggevende toe en heb ik ontslag genomen. Ik herinner me dat nog goed. Het was een heel kort gesprek.”

“Mijn afscheid was klein. Collega’s hadden wel wat gedaan, maar ik was er wat triest over zo na 16 jaar. Dus toen ik thuiskwam zei mijn vrouw Ingrid dat we dan maar samen een hapje moesten gaan eten. Gek genoeg kwam ik onderweg naar het restaurant allerlei bekenden tegen, ook bekenden die daar totaal niet uit de buurt kwamen. Ik begroette ze vriendelijk en hoor mezelf nog zeggen: ‘Wat leuk en toevallig!’”

“Toeval bleek het niet te zijn. Ingrid had een diner geregeld, het hele restaurant zat vol met bekenden, zakenrelaties en opdrachtgevers. Het heeft tot 3.00 uur ’s nachts geduurd, dat etentje. Die dag, 4 juli 1997, was geen afscheid, het was een begin.”

 “In de envelop zat symbolisch 100.000 gulden als voorschot op de eerste twee projecten, Soest Braamhage en Hengelo Thiemsland. Op vakantie in Spanje werd ik gebeld door Amnis (nu Portaal) of ik een offerte wilde maken voor 1.200 woningen in Leidsche Rijn. Ik zie mezelf nog zitten, ergens in een hotel waar we eindelijk een computer hadden gevonden, om een offerte te maken voor die 1.200 woningen.

Ik had nog niet eens een bedrijfsnaam!” “Terug in Nederland kocht ik een exemplaar van het blad Computer Totaal, zocht de top drie configuraties op, koos voor nummer twee en kocht voor 100.000 gulden aan computers. Ik wist natuurlijk niks van computers, maar er bleek in Houten een bedrijf te zijn dat ik kon inschakelen voor de installatie. Mooi detail is dat wij na 25 jaar nog steeds samenwerken met wat nu HavIT heet.”

“Ik ging ook langs bij mijn oud-collega Kris Manuel. Zittend aan zijn keukentafel vroeg ik hem of hij voor mij wilde komen werken. ‘Is prima hoor’, zei hij. Zo gezegd, zo gegaan. Tot op de dag van vandaag werkt hij bij VIAC en wat je maar kan bedenken, we maakten echt alles wel samen mee. Wat dat betreft was hoe het begon behoorlijk maatgevend voor wat er nog zou komen. De rode draad daarin: mensen, ideeën, hecht samenwerken en wat over hebben voor elkaar. De medewerkers van toen zijn er nog en de opdrachtgevers ook. Ik ben er trots op en dankbaar voor.”

Paul Vink                        

Dit interview komt uit ons 25-jarig jubileumboek. Hierin staan meer dan 70 interviews en verhalen over samenwerking. We spraken met opdrachtgevers, bouwers, installateurs, energiebedrijven, fabrikanten, adviseurs en zelfs psychologen. Bent u benieuwd naar het boek? Stuur gerust een mailtje naar info@viac.nl.